ویژگی‌های برد آردوینو
در این مبحث به ویژگی‌های برد آردوینو خواهیم پرداخت .بردهای آردوینو در مدل‌های مختلفی عرضه می‌شوند که هر کدام دارای مجموعه‌‌‌ای از مشخصات و چیدمان پین‌های خاص خود هستند. برای استفاده موثر از بردهای آردوینو در پروژه‌های خود، درک این مشخصات و چیدمان پین‌ها ضروری است. در این مقاله به بررسی مشخصات رایج بردهای آردوینو و نحوه چیدمان پین‌های آنها برای کاربردهای مختلف می‌پردازیم.
مشخصات برد آردوینو:
میکروکنترلر:
قلب برد آردوینو میکروکنترلر آن است که قدرت پردازش و قابلیت‌های آن را مشخص می‌کند. میکروکنترلرهای رایج مورد استفاده در بردهای آردوینو شامل ATmega328P، ATmega2560 و ESP8266 هستند.
ولتاژ عملیاتی:
این بردها بسته به مدل معمولاً با ولتاژ 5 ولت یا 3.3 ولت کار می‌کنند. مهم است که اطمینان حاصل کنید که ولتاژ مورد نیاز قطعات و لوازم جانبی شما با برد آردوینو مطابقت دارد.
پین‌های ورودی/خروجی دیجیتال:
بردهای آردوینو دارای مجموعه‌‌‌ای از پین‌های ورودی/خروجی دیجیتال (I/O) هستند که می‌توانند برای اتصال به سنسورها، محرک‌ها و سایر دستگاه‌های خارجی استفاده شوند. این پین‌ها می‌توانند به عنوان ورودی یا خروجی پیکربندی شوند و از سیگنال‌های دیجیتال (HIGH/LOW) پشتیبانی کنند.
پین‌های ورودی آنالوگ:
بردهای آردوینو علاوه بر پین‌های ورودی/خروجی دیجیتال، دارای پایه‌های ورودی آنالوگ برای خواندن سنسورها و سیگنال‌های آنالوگ نیز می‌باشند. این پین‌ها سیگنال‌های آنالوگ را با استفاده از مبدل آنالوگ به دیجیتال (ADC) به مقادیر دیجیتال تبدیل می‌کنند.
پین‌های PWM:
برخی از بردهای آردوینودارای پین‌های مدولاسیون عرض پالس (PWM) هستند که می‌توانند سیگنال‌های خروجی آنالوگ مانند را با تغییر عرض پالس‌های دیجیتال تولید کنند. پین‌های PWM معمولاً برای کنترل روشنایی، سرعت موتور و سایر برنامه‌هایی که به سطوح خروجی متغیر نیاز دارند استفاده می‌شوند.
سرعت ساعت:
سرعت کلاک میکروکنترلر سرعت پردازش و عملکرد آن را تعیین می‌کند. بردهای آردوینو معمولاً بسته به مدل و پیکربندی با سرعت‌های بین 8 تا 16 مگاهرتز کار می‌کنند.
حافظه:
بردهای آردوینو شامل فلش مموری برای ذخیره کد برنامه و EEPROM (حافظه فقط خواندنی قابل برنامه ریزی با قابلیت پاک کردن الکتریکی) برای ذخیره دائمی‌داده‌ها هستند. مقدار حافظه موجود بسته به مدل متفاوت است.
ترتیب پین:
بردهای آردوینو دارای طرح بندی پین خاصی هستند که هر پین هدف متفاوتی دارد. در اینجا یک نمای کلی از آرایش پین در آردوینو Uno، یکی از محبوب ترین مدل‌های آردوینو آورده شده است:
پین‌های ورودی/خروجی دیجیتال (D0-D13):
این پین‌ها می‌توانند به عنوان ورودی یا خروجی دیجیتال پیکربندی شوند و از سیگنال‌های دیجیتال (HIGH/LOW) پشتیبانی کنند. آنها همچنین می‌توانند برای خروجی PWM (D3، D5، D6، D9، D10، D11) استفاده شوند.
پین‌های ورودی آنالوگ (A0-A5):
این پین‌ها برای خواندن سنسورها و سیگنال‌های آنالوگ استفاده می‌شوند. آنها سیگنال‌های آنالوگ را با استفاده از ADC (تبدیل آنالوگ به دیجیتال) به مقادیر دیجیتال تبدیل می‌کنند.
پایه‌های برق:
بردهای آردوینو شامل چندین پایه پاور برای تامین ولتاژ و جریان قطعات خارجی هستند. اینها شامل پین‌های 5 ولت، 3.3 ولت و GND (زمین) هستند.
پین‌های ارتباطی:
بردهای آردوینو ممکن است شامل پین‌هایی برای ارتباط سریال (RX، TX)، SPI (رابط محیطی سریال) و I2C (مدار یکپارچه) باشد.
نتیجه:
درک مشخصات و چیدمان پین بردهای آردوینو برای استفاده موثر از آنها در پروژه‌های خود ضروری است. با آشنایی با میکروکنترلر، ولتاژ کار، پایه‌های ورودی/خروجی و سایر ویژگی‌های برد آردوینو ، می‌توانید مدل مناسب برنامه خود را انتخاب کرده و پایه‌های آن را برای اتصال به قطعات خارجی و لوازم جانبی مرتب کنید. چه مبتدی باشید و چه سازنده با تجربه، تسلط بر اصول اولیه مشخصات برد آردوینو و چیدمان پین‌ها کلید باز کردن پتانسیل کامل پروژه‌های شما است.
منبع :makeiot.ir